- bruździć
- bruździć I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, brużdżę, bruździćździ, bruźdź, brużdżony {{/stl_8}}– pobruździć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'robić bruzdy, podłużne zagłębienia na powierzchni czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Bruździć grządkę, zagon. Kartoflisko pobruździły dziki. Rozmokła droga pobrużdżona koleinami. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'pokrywać zmarszczkami twarz': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pobrużdżona twarz dziadka. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}bruździć II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb {{/stl_8}}{{stl_7}}'przeszkadzać, uniemożliwiać komu realizację czegoś; krzyżować komuś plany': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nie mogło się udać, bo ktoś ciągle bruździł. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.